1. Makapasa sa board exam.
2. Makatanggap ng scholarship grant.
3. Maging kayo ng taong para sa ‘yo.
4. Manalo sa lotto.
5. Makapagpatapos ng anak hanggang kolehiyo.
6. Makaligtas sa kamatayan.
7. Magawaran ng isang parangal.
8. Mapromote sa trabahong pinaghirapan.
9. Makita ang kapamilyang matagal nawalay.
10. Makalaya mula sa ilang taong pagkakabilanggo.
11. Matupad ang mga pangarap.
12. Manalo sa isang prestihiyosong kumpetisyon.
13. Makatapos ng pag-aaral kahit matanda na.
14. Matanggap ang pinakaunang sahod sa pinakaunang trabaho.
15. Masaganang pasko ng isang dukhang pamilya.
16. Makapagluwal ng isang sanggol.
17. Mapawalang sala sa kasalanang hindi ginawa.
18. Makita ang unang beses na paglalakad o pagsasalita ng anak.
19. Matanggap ng pamilya kung ano at sino ka.
20. Maikasal sa simbahan.
21. Makapasa sa removal exam.
22. Maluklok sa puwesto.
23. Mabigyan ng sorpresa sa kaarawan.
24. Makapaglakbay abroad.
25. Makatulong at makapagpasaya ng kapwa.
Subscribe To
Posts
All Comments
Saturday, April 16, 2011
Bakit Ayaw Matulog ng mga Bata sa Tanghali?
May dalawang pamangkin ako dito sa bahay. At sa araw-araw na lang na ginawa ng Diyos, ang hirap nilang patulugin sa tanghali. Kailangan munang magdeklara ng batas militar para sila sumunod. Ang santong dasalan nauuwi sa santong paspasan.
Ganoon din ang mga pamangkin ko sa Laguna. Sobrang hirap din patulugin. Naalala ko tuloy nung bata pa ako. Hindi rin ako natutulog sa tanghali. At alam ko, marami rin sa bawat pamilya ang may mga batang ayaw matulog sa tanghali.
Hanggang ngayon iniisip ko pa rin kung bakit ayaw matulog ng mga bata sa ganoong oras. Kung tutuusin katatapos lamang niyan kumain at inaasahan na ang taong busog ay dadalawin ng antok. Kaya nga sa eskwelahan at opisina sobrang nakakaantok ang tanghali.
Naalala ko noong nasa hayskul pa ako, natapat ang English subject namin tuwing tanghali. Kaya karamihan sa aming klase ay natutulog, nakakatulog o di kaya ay nagpipigil makatulog. Marami sa amin (kasama ako) ang “masan” at “mapapi”. Masandal tulog. Mapapikit tulog. Walang magawa ang aming teacher (kahit pa siya ay terror) dahil halos buong klase talaga ang inaantok kaya ang oras talaga ang may kasalanan. Madalas ay nagtatawag siya para magising ang diwa namin. Pero madalas ang natatawag ay wala sa tamang ulirat, hindi alam kung ano ang tinatanong dahil tulog, kaya ang gagawin ng iba ituturo na lang ang sasabihin.
Kapuna-puna sa mga opisina, lalo na sa gobyerno, na tuwing lunchtime ay pinapatay ang ilaw at kanya-kanyang tulog ang mga tao. Gigising na lang kapag 1:00pm na. Siguro nga ganun talaga ka nakakaantok ang tanghali.
Subalit sa mga bata, tila walang epekto ang kaantukang dala ng katanghalian. Siguro dahil mainit ang panahon. Siguro dahil masyadong maligalig at magaslaw ang mga bata kaya puro paglalaro ang inaatupag. Siguro dahil may mga hadlang gaya ng telebisyon o computer games. O siguro sadyang nasa sikolohiya na lang talaga ng mga bata na ang pagtulog ay sa gabi lamang.
Nang tanungin ko ang aking 7 taong gulang na pamangkin kung bakit ayaw nilang matulog sa tanghali, ang sagot niya ay dahil mainit daw sa Maynila hindi tulad ng bahay nila sa Bulacan na malamig. Maingay din daw kaya hindi sila makatulog. At dahil natutulog naman daw sila sa gabi kaya okay lang na huwag matulog sa tanghali. Siguro nga tama siya. O baka imbento niya lang ang mga dahilan na yon dahil alam kong hindi rin sila natutulog sa mismong bahay nila tuwing tanghali. Pwersahan din ang pagpapatulog sa kanila doon.
Sabi nga ni Bob Ong:
“Bakit ba ayaw matulog ng mga bata sa tanghali? alam ba nilang pag natuto silang umibig e hindi na sila makakatulog kahit gusto nila?”
Sana balang araw ay malaman ko ang totoong dahilan kung bakit ayaw ng mga bata matulog sa tanghali.
Ganoon din ang mga pamangkin ko sa Laguna. Sobrang hirap din patulugin. Naalala ko tuloy nung bata pa ako. Hindi rin ako natutulog sa tanghali. At alam ko, marami rin sa bawat pamilya ang may mga batang ayaw matulog sa tanghali.
Hanggang ngayon iniisip ko pa rin kung bakit ayaw matulog ng mga bata sa ganoong oras. Kung tutuusin katatapos lamang niyan kumain at inaasahan na ang taong busog ay dadalawin ng antok. Kaya nga sa eskwelahan at opisina sobrang nakakaantok ang tanghali.
Naalala ko noong nasa hayskul pa ako, natapat ang English subject namin tuwing tanghali. Kaya karamihan sa aming klase ay natutulog, nakakatulog o di kaya ay nagpipigil makatulog. Marami sa amin (kasama ako) ang “masan” at “mapapi”. Masandal tulog. Mapapikit tulog. Walang magawa ang aming teacher (kahit pa siya ay terror) dahil halos buong klase talaga ang inaantok kaya ang oras talaga ang may kasalanan. Madalas ay nagtatawag siya para magising ang diwa namin. Pero madalas ang natatawag ay wala sa tamang ulirat, hindi alam kung ano ang tinatanong dahil tulog, kaya ang gagawin ng iba ituturo na lang ang sasabihin.
Kapuna-puna sa mga opisina, lalo na sa gobyerno, na tuwing lunchtime ay pinapatay ang ilaw at kanya-kanyang tulog ang mga tao. Gigising na lang kapag 1:00pm na. Siguro nga ganun talaga ka nakakaantok ang tanghali.
Subalit sa mga bata, tila walang epekto ang kaantukang dala ng katanghalian. Siguro dahil mainit ang panahon. Siguro dahil masyadong maligalig at magaslaw ang mga bata kaya puro paglalaro ang inaatupag. Siguro dahil may mga hadlang gaya ng telebisyon o computer games. O siguro sadyang nasa sikolohiya na lang talaga ng mga bata na ang pagtulog ay sa gabi lamang.
Nang tanungin ko ang aking 7 taong gulang na pamangkin kung bakit ayaw nilang matulog sa tanghali, ang sagot niya ay dahil mainit daw sa Maynila hindi tulad ng bahay nila sa Bulacan na malamig. Maingay din daw kaya hindi sila makatulog. At dahil natutulog naman daw sila sa gabi kaya okay lang na huwag matulog sa tanghali. Siguro nga tama siya. O baka imbento niya lang ang mga dahilan na yon dahil alam kong hindi rin sila natutulog sa mismong bahay nila tuwing tanghali. Pwersahan din ang pagpapatulog sa kanila doon.
Sabi nga ni Bob Ong:
“Bakit ba ayaw matulog ng mga bata sa tanghali? alam ba nilang pag natuto silang umibig e hindi na sila makakatulog kahit gusto nila?”
Sana balang araw ay malaman ko ang totoong dahilan kung bakit ayaw ng mga bata matulog sa tanghali.
Tuesday, April 12, 2011
Ang Tunay na Estudyante Lider
1. Abonado.
Dahil handa siyang magwaldas ng sariling pera para sa ikagaganda at ikatatagumpay ng kanyang proyekto o programa. Madalas hindi na naibabalik ang mga inabono niya pero okay lang sa kanya dahil ang mahalaga ay ang kapakanan ng iba.
2. Updated.
Dahil kaakibat ng kanyang social responsibility ang lubos na kamalayan sa mga nangyayari sa lipunang kanyang kinabibilangan. Ang pagiging updated sa national events at issues ay repleksyon ng pagkakaroon ng malalim at malawak na pananaw at kamulatan sa mga bagay na nakaaapekto sa pansariling buhay.
3. Haggard.
Dahil madalas siyang pagod at stressed sa sobrang dami ng kanyang ginagawa at pinagkakaabalahan. Takbo dito. Takbo doon. Magulo ang buhok at pinagpapawisan. Wala siyang pakialam sa kung ano ang itsura niya ang mahalaga matapos ang kanyang ginagawa.
4. Hindi GC.
Dahil para sa kanya hindi sukatan ng totoong talino ang grado. Mabigat ang responsibilidad na nakapatong sa kanyang mga balikat. Madalas nasasakripisyo ang kanyang pag-aaral subalit isa siya sa magagaling sa klase kung mabibigyan lamang ng sapat na panahon, pagkakataon at konsiderasyon upang makabawi sa mga pagkukulang niya.
5. Obsessive-Compulsive.
Dahil ayaw niya sa salitang "puwede na" at mga gawang hindi pulido at hindi pinag-isipan. Matalas ang kanyang mga mata hanggang sa pinakamaliliit na detalye. Siya ay magaling na kritiko. Parati niyang pinauulit ang isang bagay hanggang sa ito ay maging perpekto.
6. May Pinipiling Side.
Dahil alam niyang lahat ng gumigitna ay nasasagasaan at sa lahat ng isyu dapat may pinaninindigan at pinapaniwalaan. Oo o hindi lang, walang depende. Madalas kinakalaban niya ang mga popular na pananaw. Siya ang palaging humihindi kahit ang karamihan ay oo sapagkat alam niyang hindi nakikita sa bilang ang katotohanan.
7. May Ulcer.
Dahil madalas siyang nalilipasan ng gutom sa sobrang dami ng kanyang ginagawa at pinupuntahan. Madalas kapag niyayaya siyang kumain ang sasabihin niya ay mamaya na lang hanggang sa nakakalimutan na niya. Patikim-tikim at painum-inom na lang sa kanyang mga kasamahan habang tinatapos ang kanyang ginagawa.
8. Bibo.
Dahil kailangan niya ng common sense, matabang utak, kritikong pananaw, mataas na IQ at nag-uumapaw na energy sa mga desisyon at bagay na kanyang ginagawa. Ang magaling na estudyante lider palaging aktibo sa pagvovolunteer, palaging nagtatanong, at palaging nagkokomento lalo na sa mga meeting at seminar.
9. Makapal ang Mukha.
Dahil iba-ibang klase ng tao ang kanyang hinaharap, kinakausap at pinakikitunguhan. Walang mapapala ang isang estudyante lider na mahiyain at nerbiyoso. kasing tibay ng kanyang mukha ang kanyang sikmura sa mga hindi magagandang bagay na sinasabi sa kanya ng mga tao sa kanyang paligid.
10. Mabilis Magtrabaho.
Dahil mahalaga sa kanya ang bawat oras at may schedule siyang sinusundan. Madalas natatapos niya ang isang gawain bago pa man ang deadline. Kasing bilis ng kanyang pagtatrabaho ang paggalaw ng kanyang brain cells sa mga bagay na kailangang pagdesisyunan.
11. Karismatiko.
Dahil kailangan niya ito sa pagpapasunod ng mga tao. Makatutulong din ito sa pagkuha ng mga pabor o bagay na kailangan niya. Madalas ginagamit ang ganda ng personalidad at maging ang alindog sa mga panahong kailangang kailangan nang hindi nagmumukhang cheap o mababa.
12. Pudpod ang Sapatos.
Dahil marami siyang pinupuntahang lugar. Maraming taong kailangan niyang makausap. Madalas excuse siya sa klase dahil sa mga meeting, seminar, forum, training at mga aktibidad na nangangailangan ng kanyang presensiya. Kasing bilis na kanyang pag-iisip ang kanyang paglalakad.
13. Late.
Dahil siya ang pinakahuling pumapasok sa room. Papasok lang siya kapag may propesor na. Kapag wala pa, may iba siyang pagkakaabalahan o pupuntahan. Kahit nga nagkaklase madalas siyang pumupuslit para pumunta sa ganito o ganoong lugar. Pagkatapos ng klase, siya naman ang pinakaunang lumalabas at patakbo pa ang kanyang paglalakad.
14. Madalas Single.
Dahil no time for love siya. Alam niya ang kanyang priority. Kung mayroon man siyang karelasyon madalas nauuwi sa hiwalayan dahil wala na siyang panahon para dito o di kaya kapwa estudyante lider din ang kanyang partner.
15. Artista.
Dahil may mga emosyong dapat sinasarili na lang, may mga taong dapat pakisamahan nang maayos gaano man ka hindi gusto at may mga karakter na di dapat ipinapakita sa publiko. Sapagkat mahalaga ang impresyong nakikita ng tao, kailangan itong pangalagaan.
16. Ma-PR.
Dahil kailangan niyang matutunan ang tamang paglalaro ng mga salita, interes at emosyon ng tao upang epektibong mahikayat ang mga ito sa mga bagay na gusto niyang mangyari. Kailangang may sense of humor siya at madaling lapitan. Inilalagay niya sa tamang lugar ang pagiging seryoso.
17. Mabilis Magreply.
Dahil palagi niyang hawak ang kanyang cellphone sa sobrang dami ng kanyang kailangang makausap. Madalas napupunta sa load ang kanyang pera. Siya ang tanungan kung may pasok o wala, saang room, anong oras klase, at sa samu't saring mga bagay-bagay.
18. Kuripot.
Dahil alam niya kung paano pahalagahan ang bawat singkong ibinabayad ng estudyante. Gusto niyang mapunta ang kaban sa tama at wastong pagkakagastusan. Mahigpit siya sa pag-aapruba ng budget proposals maging sa paglalabas ng pera. Galit siya sa mga magnanakaw.
19. Aktibista.
Dahil alam niya kung kailan susunod o tututol. Wala siyang kinatatakutan dahil alam niya kung ano ang tama at kung saan siya lulugar. Hindi siya nananahimik sa tuwing may karapatang naaapakan dahil para sa kanya ang pananahimik ay repleksyon ng pagpapa-ubaya. Handa niyang dalhin ang pakikibaka sa lansangan kung kinakailangan.
20. Role Model.
Dahil sinisimulan niya sa kanyang sarili ang mga pagbabagong gusto niyang makita sa mundo sa pamamagitan ng pagiging responsable at disiplinado at pagkakaroon ng walang dungis na kredibilidad, solidong integridad at kahanga-hangang karakter.
Dahil handa siyang magwaldas ng sariling pera para sa ikagaganda at ikatatagumpay ng kanyang proyekto o programa. Madalas hindi na naibabalik ang mga inabono niya pero okay lang sa kanya dahil ang mahalaga ay ang kapakanan ng iba.
2. Updated.
Dahil kaakibat ng kanyang social responsibility ang lubos na kamalayan sa mga nangyayari sa lipunang kanyang kinabibilangan. Ang pagiging updated sa national events at issues ay repleksyon ng pagkakaroon ng malalim at malawak na pananaw at kamulatan sa mga bagay na nakaaapekto sa pansariling buhay.
3. Haggard.
Dahil madalas siyang pagod at stressed sa sobrang dami ng kanyang ginagawa at pinagkakaabalahan. Takbo dito. Takbo doon. Magulo ang buhok at pinagpapawisan. Wala siyang pakialam sa kung ano ang itsura niya ang mahalaga matapos ang kanyang ginagawa.
4. Hindi GC.
Dahil para sa kanya hindi sukatan ng totoong talino ang grado. Mabigat ang responsibilidad na nakapatong sa kanyang mga balikat. Madalas nasasakripisyo ang kanyang pag-aaral subalit isa siya sa magagaling sa klase kung mabibigyan lamang ng sapat na panahon, pagkakataon at konsiderasyon upang makabawi sa mga pagkukulang niya.
5. Obsessive-Compulsive.
Dahil ayaw niya sa salitang "puwede na" at mga gawang hindi pulido at hindi pinag-isipan. Matalas ang kanyang mga mata hanggang sa pinakamaliliit na detalye. Siya ay magaling na kritiko. Parati niyang pinauulit ang isang bagay hanggang sa ito ay maging perpekto.
6. May Pinipiling Side.
Dahil alam niyang lahat ng gumigitna ay nasasagasaan at sa lahat ng isyu dapat may pinaninindigan at pinapaniwalaan. Oo o hindi lang, walang depende. Madalas kinakalaban niya ang mga popular na pananaw. Siya ang palaging humihindi kahit ang karamihan ay oo sapagkat alam niyang hindi nakikita sa bilang ang katotohanan.
7. May Ulcer.
Dahil madalas siyang nalilipasan ng gutom sa sobrang dami ng kanyang ginagawa at pinupuntahan. Madalas kapag niyayaya siyang kumain ang sasabihin niya ay mamaya na lang hanggang sa nakakalimutan na niya. Patikim-tikim at painum-inom na lang sa kanyang mga kasamahan habang tinatapos ang kanyang ginagawa.
8. Bibo.
Dahil kailangan niya ng common sense, matabang utak, kritikong pananaw, mataas na IQ at nag-uumapaw na energy sa mga desisyon at bagay na kanyang ginagawa. Ang magaling na estudyante lider palaging aktibo sa pagvovolunteer, palaging nagtatanong, at palaging nagkokomento lalo na sa mga meeting at seminar.
9. Makapal ang Mukha.
Dahil iba-ibang klase ng tao ang kanyang hinaharap, kinakausap at pinakikitunguhan. Walang mapapala ang isang estudyante lider na mahiyain at nerbiyoso. kasing tibay ng kanyang mukha ang kanyang sikmura sa mga hindi magagandang bagay na sinasabi sa kanya ng mga tao sa kanyang paligid.
10. Mabilis Magtrabaho.
Dahil mahalaga sa kanya ang bawat oras at may schedule siyang sinusundan. Madalas natatapos niya ang isang gawain bago pa man ang deadline. Kasing bilis ng kanyang pagtatrabaho ang paggalaw ng kanyang brain cells sa mga bagay na kailangang pagdesisyunan.
11. Karismatiko.
Dahil kailangan niya ito sa pagpapasunod ng mga tao. Makatutulong din ito sa pagkuha ng mga pabor o bagay na kailangan niya. Madalas ginagamit ang ganda ng personalidad at maging ang alindog sa mga panahong kailangang kailangan nang hindi nagmumukhang cheap o mababa.
12. Pudpod ang Sapatos.
Dahil marami siyang pinupuntahang lugar. Maraming taong kailangan niyang makausap. Madalas excuse siya sa klase dahil sa mga meeting, seminar, forum, training at mga aktibidad na nangangailangan ng kanyang presensiya. Kasing bilis na kanyang pag-iisip ang kanyang paglalakad.
13. Late.
Dahil siya ang pinakahuling pumapasok sa room. Papasok lang siya kapag may propesor na. Kapag wala pa, may iba siyang pagkakaabalahan o pupuntahan. Kahit nga nagkaklase madalas siyang pumupuslit para pumunta sa ganito o ganoong lugar. Pagkatapos ng klase, siya naman ang pinakaunang lumalabas at patakbo pa ang kanyang paglalakad.
14. Madalas Single.
Dahil no time for love siya. Alam niya ang kanyang priority. Kung mayroon man siyang karelasyon madalas nauuwi sa hiwalayan dahil wala na siyang panahon para dito o di kaya kapwa estudyante lider din ang kanyang partner.
15. Artista.
Dahil may mga emosyong dapat sinasarili na lang, may mga taong dapat pakisamahan nang maayos gaano man ka hindi gusto at may mga karakter na di dapat ipinapakita sa publiko. Sapagkat mahalaga ang impresyong nakikita ng tao, kailangan itong pangalagaan.
16. Ma-PR.
Dahil kailangan niyang matutunan ang tamang paglalaro ng mga salita, interes at emosyon ng tao upang epektibong mahikayat ang mga ito sa mga bagay na gusto niyang mangyari. Kailangang may sense of humor siya at madaling lapitan. Inilalagay niya sa tamang lugar ang pagiging seryoso.
17. Mabilis Magreply.
Dahil palagi niyang hawak ang kanyang cellphone sa sobrang dami ng kanyang kailangang makausap. Madalas napupunta sa load ang kanyang pera. Siya ang tanungan kung may pasok o wala, saang room, anong oras klase, at sa samu't saring mga bagay-bagay.
18. Kuripot.
Dahil alam niya kung paano pahalagahan ang bawat singkong ibinabayad ng estudyante. Gusto niyang mapunta ang kaban sa tama at wastong pagkakagastusan. Mahigpit siya sa pag-aapruba ng budget proposals maging sa paglalabas ng pera. Galit siya sa mga magnanakaw.
19. Aktibista.
Dahil alam niya kung kailan susunod o tututol. Wala siyang kinatatakutan dahil alam niya kung ano ang tama at kung saan siya lulugar. Hindi siya nananahimik sa tuwing may karapatang naaapakan dahil para sa kanya ang pananahimik ay repleksyon ng pagpapa-ubaya. Handa niyang dalhin ang pakikibaka sa lansangan kung kinakailangan.
20. Role Model.
Dahil sinisimulan niya sa kanyang sarili ang mga pagbabagong gusto niyang makita sa mundo sa pamamagitan ng pagiging responsable at disiplinado at pagkakaroon ng walang dungis na kredibilidad, solidong integridad at kahanga-hangang karakter.
CONDEMN THE ACT, NOT THE PERSON.
Enough of the Willie Revillame and Jan-jan issue.
Masyado ng nakakaumay at nakakaalibadbad ang paulit-ulit na pagbabalita, pag-uungkat at pagpapalaki sa isyu ng March 12 Willing Willie episode. Bagamat isa ako sa mga pinakaunang kumondena sa nasabing pangyayari, naniniwala ako na hindi dapat pinalaki at ginatungan ang isyung ito.
Huwag tayong magbulag-bulagan sa katotohanang masyadong pinulitika si Willie at ang kanyang show para tuluyang mawala sa ere. Alam naman natin ang alitan sa pagitan niya at ng Kapamilya network na umabot hanggang sa korte. Gayundin ang sama ng loob ng Pamilya Aquino sa kanya dahil sa kanyang mga sinabi noon sa Wowowee sa araw ng kamatayan ni dating Pangulong Cory Aquino. Maging ang pangangampanya niya para kay Manny Villar noong May 2010 Presidential Elections. Masasabi kong there’s so much politics behind this undying controversy.
Maling-mali ang nangyari subalit bakit kailangang humantong sa paggawa ng fan pages na kinokondena o lantarang sinisira ang pagkatao ni Willie. Maging ang mga sponsor ng kanyang show ay nagsipagpull-out din ng sponsorship. Sino ba ang apektado dito? Si Willie ba? O ang mga mahihirap na nabibigyan ng tulong ng kanyang programa?
Sana ay gumawa din ng hate pages laban kay Rosanna Roces noong sabihin niya sa Showtime na dapat murahin ang mga teacher. O kaya kay Joey de Leon na nagsabing mukhang aswang si Pokwang. Ano ang pagkakaiba ng tatlo samantalang pare-pareho nilang sinasaklaw at pinapakita ang pang-aabuso sa dignidad ng isang tao?
Naniniwala ako na pakikisawsaw na lang ang ginagawang pagtitweet ng mga artista at ang pagpapapress release ng iba’t ibang sektor para lang maibalita, mainterview at mapag-usapan sila. Ano ba ang mga naitutulong nila para sa mga mahihirap?
Kung totoong gusto nilang maging maayos ang lahat dapat ang nangyari ang kinokondena, hindi ang mga tao. Sabi nga sa Orosa-Nakpil, Malate hate ni teacher Claire ang cheating pero hindi ang cheaters. Kung tutuusin ay malaki rin naman ang pananagutan ng tatay at tiyahin ni Jan-jan na siyang mismong nagturo ng sayaw sa bata. Subalit maliwanag pa sa sikat ng araw na lahat ng sisi ay napunta kay Willie.
Hindi ako maka-Willie. Ang sa akin lang, sa mga nangyari ay pinapalabas ng lipunan na sukdulan ang kasamaan ni Willie. Hindi man lang naisip ng lahat na hindi siya perpektong tao at kahit papaano ay mabuting tao rin naman siya. Marami na siyang natulungan at napasaya magmula pa noong Magandang Tanghali Bayan, Wowowee, Willingly yours at iba pa niyang mga naging programa.
Sana maging bukas ang isip ng lahat at hindi lang negatibong panig ang tingnan at paniwalaan. Magsilbing aral ang mga nangyari subalit huwag gamitin sa pamumulitika. Kung patuloy nating huhusgahan si Willie, ano na lang ang ipinagkaiba natin sa mga maling ginawa niya?
Masyado ng nakakaumay at nakakaalibadbad ang paulit-ulit na pagbabalita, pag-uungkat at pagpapalaki sa isyu ng March 12 Willing Willie episode. Bagamat isa ako sa mga pinakaunang kumondena sa nasabing pangyayari, naniniwala ako na hindi dapat pinalaki at ginatungan ang isyung ito.
Huwag tayong magbulag-bulagan sa katotohanang masyadong pinulitika si Willie at ang kanyang show para tuluyang mawala sa ere. Alam naman natin ang alitan sa pagitan niya at ng Kapamilya network na umabot hanggang sa korte. Gayundin ang sama ng loob ng Pamilya Aquino sa kanya dahil sa kanyang mga sinabi noon sa Wowowee sa araw ng kamatayan ni dating Pangulong Cory Aquino. Maging ang pangangampanya niya para kay Manny Villar noong May 2010 Presidential Elections. Masasabi kong there’s so much politics behind this undying controversy.
Maling-mali ang nangyari subalit bakit kailangang humantong sa paggawa ng fan pages na kinokondena o lantarang sinisira ang pagkatao ni Willie. Maging ang mga sponsor ng kanyang show ay nagsipagpull-out din ng sponsorship. Sino ba ang apektado dito? Si Willie ba? O ang mga mahihirap na nabibigyan ng tulong ng kanyang programa?
Sana ay gumawa din ng hate pages laban kay Rosanna Roces noong sabihin niya sa Showtime na dapat murahin ang mga teacher. O kaya kay Joey de Leon na nagsabing mukhang aswang si Pokwang. Ano ang pagkakaiba ng tatlo samantalang pare-pareho nilang sinasaklaw at pinapakita ang pang-aabuso sa dignidad ng isang tao?
Naniniwala ako na pakikisawsaw na lang ang ginagawang pagtitweet ng mga artista at ang pagpapapress release ng iba’t ibang sektor para lang maibalita, mainterview at mapag-usapan sila. Ano ba ang mga naitutulong nila para sa mga mahihirap?
Kung totoong gusto nilang maging maayos ang lahat dapat ang nangyari ang kinokondena, hindi ang mga tao. Sabi nga sa Orosa-Nakpil, Malate hate ni teacher Claire ang cheating pero hindi ang cheaters. Kung tutuusin ay malaki rin naman ang pananagutan ng tatay at tiyahin ni Jan-jan na siyang mismong nagturo ng sayaw sa bata. Subalit maliwanag pa sa sikat ng araw na lahat ng sisi ay napunta kay Willie.
Hindi ako maka-Willie. Ang sa akin lang, sa mga nangyari ay pinapalabas ng lipunan na sukdulan ang kasamaan ni Willie. Hindi man lang naisip ng lahat na hindi siya perpektong tao at kahit papaano ay mabuting tao rin naman siya. Marami na siyang natulungan at napasaya magmula pa noong Magandang Tanghali Bayan, Wowowee, Willingly yours at iba pa niyang mga naging programa.
Sana maging bukas ang isip ng lahat at hindi lang negatibong panig ang tingnan at paniwalaan. Magsilbing aral ang mga nangyari subalit huwag gamitin sa pamumulitika. Kung patuloy nating huhusgahan si Willie, ano na lang ang ipinagkaiba natin sa mga maling ginawa niya?
Ang Tunay na Lalaki
1. Kilala ang sarili.
2. Responsable sa lahat ng bagay.
3. May isang salita.
4. Marunong magparaya.
5. May paninindigan.
6. Hindi nabibili ang prinsipyo.
7. Ginagamit ang utak bago ang kamao.
8. Marunong tumanggap ng pagkakamali.
9. May respeto sa lahat ng uri ng tao.
10. Hindi tinatakasan ang problema.
11. Marunong tumanggap ng pagkatalo.
12. Hindi nahihiyang umiyak sa publiko.
13. Faithful sa kanyang partner.
14. Marunong tumayong ina sa mga anak.
15. Kayang lumaban sa tukso.
16. Hindi nananakit ng babae.
17. Marunong magmahal at magsakripisyo para sa kapakanan ng iba.
2. Responsable sa lahat ng bagay.
3. May isang salita.
4. Marunong magparaya.
5. May paninindigan.
6. Hindi nabibili ang prinsipyo.
7. Ginagamit ang utak bago ang kamao.
8. Marunong tumanggap ng pagkakamali.
9. May respeto sa lahat ng uri ng tao.
10. Hindi tinatakasan ang problema.
11. Marunong tumanggap ng pagkatalo.
12. Hindi nahihiyang umiyak sa publiko.
13. Faithful sa kanyang partner.
14. Marunong tumayong ina sa mga anak.
15. Kayang lumaban sa tukso.
16. Hindi nananakit ng babae.
17. Marunong magmahal at magsakripisyo para sa kapakanan ng iba.
Saturday, April 9, 2011
Things I hate Seeing in Facebook
1. Mga photos na kuha sa loob ng comfort room. Of all places yon pa. Karamihan ng profile pics ganun. Sorry but I find the picture cheap. And the person cheaper.
2. Tags sa bahay, trabaho, gadgets, damit, jewelries, etc. Yes its business pero sana ilagay sa tamang lugar.
3. Mobile number na pinopost sa info o wall. Very vulnerable. Parang pinagsisigawan na ito ang number ko and I need textmates and flings.
4. Mga 24/7 na post tungkol sa nangyayari sa buhay - pati pagkain, pagligo, pagbili, pagtulog etc. - kulang na lang pati paghinga at pagtibok ng puso ipost.
5. Palengkera at asal kalyeng pang-aaway at pagpaparinig. Wala man lang sense of decency at poise. Ayaw naman magname drop.
6. Tags sa photos at notes na wala ka namang kinalaman.
7. Malalaswang profile pics - pinapakita ang abs, brief, dibdib. Again, so cheap. Daig pa ang posers.
8. Nagpopost hindi para mag-express kundi para magpa-impress. Kayo na, kayo na mayaman.
9. Mga “its complicated” na relationship status. Utang na loob.
10. Posers.
2. Tags sa bahay, trabaho, gadgets, damit, jewelries, etc. Yes its business pero sana ilagay sa tamang lugar.
3. Mobile number na pinopost sa info o wall. Very vulnerable. Parang pinagsisigawan na ito ang number ko and I need textmates and flings.
4. Mga 24/7 na post tungkol sa nangyayari sa buhay - pati pagkain, pagligo, pagbili, pagtulog etc. - kulang na lang pati paghinga at pagtibok ng puso ipost.
5. Palengkera at asal kalyeng pang-aaway at pagpaparinig. Wala man lang sense of decency at poise. Ayaw naman magname drop.
6. Tags sa photos at notes na wala ka namang kinalaman.
7. Malalaswang profile pics - pinapakita ang abs, brief, dibdib. Again, so cheap. Daig pa ang posers.
8. Nagpopost hindi para mag-express kundi para magpa-impress. Kayo na, kayo na mayaman.
9. Mga “its complicated” na relationship status. Utang na loob.
10. Posers.
Ang Sapatos ni Sarah
Pagkatapos kong mapanood ang kwento nina Sarah, Abigail at teacher Allan sa BRIGADA, may guilt akong naramdaman sa aking sarili. Mas masuwerte pa pala ako kaysa sa milyon-milyong kabataang Pilipino. Marami pa lang bagay na dapat kong ipagpasalamat noong nag-aaral pa ako sa elementarya, high school at hanggang sa makatapos ako ng kolehiyo. Mga bagay na hindi ko noon napapansin at madalas ko na lang ipinagwawalang bahala. Mga bagay na iniisip kong simple, maliliit at walang gaanong halaga.
Si Sarah ang valedictorian sa Yugno Elementary School sa San Andres, Quezon. Labing dalawa lamang silang nagtapos sa isang eskwelahan na may 88 mag-aaral lamang at dating kuta ng mga rebelde. Sa loob ng 6 na taon gasera lamang ang gamit ni Sarah sa pag-aaral dahil hindi pa naaabot ng kuryente ang kanilang komunidad. At sa loob din ng 6 na taong iyon ng kanyang pag-aaral ay nilalakad lamang niya sa loob ng 2 oras ang matarik, maputik, malubak, mabato at madulas na daan patungong eskwelahan. Pangarap niyang maging guro para makatulong sa mga kabataan sa kanilang lugar. Repleksyon marahil ng mga karanasan niya sa pag-aaral kaya ito ang napili niyang maging propesyon sa hinaharap.
Si Abigail ang loyalty awardee sa kanilang klase. Tatlong bundok ang kanyang dinaraanan araw-araw papuntang eskwelahan. Tatlong beses ang hirap na kanyang dinaranas kumpara kay Sarah. Nang tanungin siya ni Theresa Andrada kung ano ang natutunan niya sa eskwelahan at kung bakit ganoon na lamang kanyang pagpupursige sa pag-aaral ang kanyang sagot ay para sa pagkamit ng kanyang mga pangarap.
Si teacher Allan ay halos 3 oras na naglalakad papuntang eskwelahan. Marami na raw siyang co-teacher na nagpalipat sa bayan dahil hindi na kinaya ang araw-araw na paglalakad sa nakakapagod at peligrosong daan. Para sa kanya isang malaking personal na tagumpay ang kanyang pagpiling manatili na maging guro sa Paaralang iyon.
Bigla kong naisip, paano kaya sina Sarah, Abigail at teacher Allan kapag inabutan ng ulan habang papasok sa eskwelahan o kaya kapag inabutan sila ng dilim pabalik sa kanilang mga tahanan. Paano kapag umapaw ang ilog? Paano sila umuuwi gayong walang ilaw sa kanilang mga dinaraanan? Nakatitiyak akong sa mga ganoong sitwasyon tatlong ulit ang panganib at hirap na kanilang dinaranas sa paglalakad sa daang pinagkaitan ng pamahalaan ng maayos na kalsada. Marahil tama nga ang konklusyong kaya 12 lamang ang nakapagtapos sa klase nila Sarah ay dahil sumuko ang karamihan ng kabataan dahil sa hirap ng buhay at sa tindi ng sakripisyo para maabot ang edukasyon na kanilang kailangan. Edukasyong hindi sapat, hindi kayang abutin, hindi kayang makamtan, lalo na ng mga pamilyang pagkain pa lang sa hapag hirap nang makamit, pag-aaral pa kaya.
Ngayon ay napagbaliktanaw ko na noong nasa elementarya pa lang ako ay naihahatid pa kami ng kotse, noong high school isang tumbling ko lang gate na ng eskwelahan at noong college ay maraming jeep at taxi na pwedeng masakyan. Kumpleto ako ng gamit, branded ang aking bag at sapatos, maayos ang uniform, may cellphone at laptop, nakakasama sa fieldtrip, may pambili ng mamahaling libro, at may access sa mga bagay na kailangan sa maayos at may kalidad na pag-aaral. Samantalang sina Sarah at Abigail ni kuryente hindi pa nakakaranas. Ilang Sarah at Abigail sa Pilipinas ang ni hindi nga siguro nakakaalam o nakakakita sa mga bagay na nabanggit ko. Mga bagay na tila hanggang sa pangarap na lang nila makikita at mahahawakan.
Bagamat lumaki ako sa hirap, hindi katulad ng kahirapang dinaranas ng mga kabataan sa Yugno at sa iba pang lugar sa bansa na hindi pa nararating ng sibilisasyon. Ang masaklap pa rito, sa mga mumunting kaginhawaan na natamasa ko sa mga taon ng aking pag-aaral ay hindi man lang ako nakakapagpasalamat sa Poong Maykapal. Madalas pa akong nagrereklamo sa mga bagay na mayroon ako at naghahanap sa mga bagay na hindi naman gaanong mahalaga. Yon pala may ibang mga tao na ang bawat maliliit na bagay na aking winawalang bahala ay siyang mga bagay na pinakainaasam nila. Naalala ko tuloy ang kasabihan tungkol sa taong hindi nakuntento sa kanyang sapatos hanggang sa makakita siya ng taong walang paa.
Kung paghahambingin kami ni Sarah noong nasa elementarya pa ako, hindi hamak na mas nakaaangat ang aking kasanayan at talino dala ng moderno at mataas na antas ng edukasyon na naibibigay sa akin noon. Subalit kung determinasyon at pagsisiskap ang magiging sukatan ng tagumpay wala pa ako sa kalahati ng mga napatunayan nina Sarah at Abigail sa kanilang mga sarili. Milya-milya ang agwat nila sa akin. Nahihiya tuloy ako sa aking sarili. Wala pala akong dapat ipagmalaki dahil ang bawat tagumpay ko sa buhay estudyante ay madali kong nakamit kumpara sa dalawa.
Sapatos ang regalo kay Sarah ng kanyang tatay para sa kanyang pagtatapos. Hindi magtatagal mapupudpod din ito sa pag-akyat baba niya sa bundok. Mapuputikan ang sapatos at maluluma agad hanggang sa tuluyang masira habang binabagtas niya ang malubak, maputik at mabatong daan ng kahirapan at korapsyon. Kailan kaya makakalakad sina Sarah, Abigail at teacher Allan sa sinasabing matuwid na daan ni Pangulong Aquino?
Si Sarah ang valedictorian sa Yugno Elementary School sa San Andres, Quezon. Labing dalawa lamang silang nagtapos sa isang eskwelahan na may 88 mag-aaral lamang at dating kuta ng mga rebelde. Sa loob ng 6 na taon gasera lamang ang gamit ni Sarah sa pag-aaral dahil hindi pa naaabot ng kuryente ang kanilang komunidad. At sa loob din ng 6 na taong iyon ng kanyang pag-aaral ay nilalakad lamang niya sa loob ng 2 oras ang matarik, maputik, malubak, mabato at madulas na daan patungong eskwelahan. Pangarap niyang maging guro para makatulong sa mga kabataan sa kanilang lugar. Repleksyon marahil ng mga karanasan niya sa pag-aaral kaya ito ang napili niyang maging propesyon sa hinaharap.
Si Abigail ang loyalty awardee sa kanilang klase. Tatlong bundok ang kanyang dinaraanan araw-araw papuntang eskwelahan. Tatlong beses ang hirap na kanyang dinaranas kumpara kay Sarah. Nang tanungin siya ni Theresa Andrada kung ano ang natutunan niya sa eskwelahan at kung bakit ganoon na lamang kanyang pagpupursige sa pag-aaral ang kanyang sagot ay para sa pagkamit ng kanyang mga pangarap.
Si teacher Allan ay halos 3 oras na naglalakad papuntang eskwelahan. Marami na raw siyang co-teacher na nagpalipat sa bayan dahil hindi na kinaya ang araw-araw na paglalakad sa nakakapagod at peligrosong daan. Para sa kanya isang malaking personal na tagumpay ang kanyang pagpiling manatili na maging guro sa Paaralang iyon.
Bigla kong naisip, paano kaya sina Sarah, Abigail at teacher Allan kapag inabutan ng ulan habang papasok sa eskwelahan o kaya kapag inabutan sila ng dilim pabalik sa kanilang mga tahanan. Paano kapag umapaw ang ilog? Paano sila umuuwi gayong walang ilaw sa kanilang mga dinaraanan? Nakatitiyak akong sa mga ganoong sitwasyon tatlong ulit ang panganib at hirap na kanilang dinaranas sa paglalakad sa daang pinagkaitan ng pamahalaan ng maayos na kalsada. Marahil tama nga ang konklusyong kaya 12 lamang ang nakapagtapos sa klase nila Sarah ay dahil sumuko ang karamihan ng kabataan dahil sa hirap ng buhay at sa tindi ng sakripisyo para maabot ang edukasyon na kanilang kailangan. Edukasyong hindi sapat, hindi kayang abutin, hindi kayang makamtan, lalo na ng mga pamilyang pagkain pa lang sa hapag hirap nang makamit, pag-aaral pa kaya.
Ngayon ay napagbaliktanaw ko na noong nasa elementarya pa lang ako ay naihahatid pa kami ng kotse, noong high school isang tumbling ko lang gate na ng eskwelahan at noong college ay maraming jeep at taxi na pwedeng masakyan. Kumpleto ako ng gamit, branded ang aking bag at sapatos, maayos ang uniform, may cellphone at laptop, nakakasama sa fieldtrip, may pambili ng mamahaling libro, at may access sa mga bagay na kailangan sa maayos at may kalidad na pag-aaral. Samantalang sina Sarah at Abigail ni kuryente hindi pa nakakaranas. Ilang Sarah at Abigail sa Pilipinas ang ni hindi nga siguro nakakaalam o nakakakita sa mga bagay na nabanggit ko. Mga bagay na tila hanggang sa pangarap na lang nila makikita at mahahawakan.
Bagamat lumaki ako sa hirap, hindi katulad ng kahirapang dinaranas ng mga kabataan sa Yugno at sa iba pang lugar sa bansa na hindi pa nararating ng sibilisasyon. Ang masaklap pa rito, sa mga mumunting kaginhawaan na natamasa ko sa mga taon ng aking pag-aaral ay hindi man lang ako nakakapagpasalamat sa Poong Maykapal. Madalas pa akong nagrereklamo sa mga bagay na mayroon ako at naghahanap sa mga bagay na hindi naman gaanong mahalaga. Yon pala may ibang mga tao na ang bawat maliliit na bagay na aking winawalang bahala ay siyang mga bagay na pinakainaasam nila. Naalala ko tuloy ang kasabihan tungkol sa taong hindi nakuntento sa kanyang sapatos hanggang sa makakita siya ng taong walang paa.
Kung paghahambingin kami ni Sarah noong nasa elementarya pa ako, hindi hamak na mas nakaaangat ang aking kasanayan at talino dala ng moderno at mataas na antas ng edukasyon na naibibigay sa akin noon. Subalit kung determinasyon at pagsisiskap ang magiging sukatan ng tagumpay wala pa ako sa kalahati ng mga napatunayan nina Sarah at Abigail sa kanilang mga sarili. Milya-milya ang agwat nila sa akin. Nahihiya tuloy ako sa aking sarili. Wala pala akong dapat ipagmalaki dahil ang bawat tagumpay ko sa buhay estudyante ay madali kong nakamit kumpara sa dalawa.
Sapatos ang regalo kay Sarah ng kanyang tatay para sa kanyang pagtatapos. Hindi magtatagal mapupudpod din ito sa pag-akyat baba niya sa bundok. Mapuputikan ang sapatos at maluluma agad hanggang sa tuluyang masira habang binabagtas niya ang malubak, maputik at mabatong daan ng kahirapan at korapsyon. Kailan kaya makakalakad sina Sarah, Abigail at teacher Allan sa sinasabing matuwid na daan ni Pangulong Aquino?
Thursday, April 7, 2011
50 Things I Learned in School.
1. Hindi lahat ng honor student matalino, ang iba nadadaan sa sipag, favoritism at sipsip na magulang.
2. Ang teacher may karapatang ma-late, ang estudyante wala.
3. Kung may teacher’s pet, definitely, may teacher’s enemy. Madalas sila lang ang natatandaan ng teacher pagkatapos grumaduate.
4. Madaling makakuha ng uno, mahirap magkasingko. Sino ba kasi ang gustong bumagsak?
5. May mga teacher na genius level ang IQ o may Ph.d, pero hirap ipaunawa ang lessons sa estudyante.
6. Karamihan sa mga estudyante nag-aaral para pumasa at makatapos, hindi para matuto. Nagiging motivation ang takot na bumagsak para mag-aral nang mabuti.
7. Hindi lahat ng nangongopya bobo. Minsan nakakatamad lang talaga mag-aral.
8. Iba ang ignorante sa illiterate. Mas kauna-unawa at katanggap-tanggap ang huli.
9. 25% lang ng content ng textbook ang pag-aaralan. Sayang ang perang pinambili. Bawal sa batas ang pagpapaphotocopy ng isang libro. Intellectual property daw.
10. May mga teacher na nagrerequire bumili ng textbook. Ang hindi bumili mababa ang grade, babagsak o kaya hindi makakapag-exam. Sila kasi ang author.
11. Ang mga Catholic School ang madalas na nagpapakita ng diskriminasyon laban sa estudyante. Hindi tinatanggap ang estudyanteng hindi kasal ang magulang.
12. Hindi lahat ng nakasulat sa libro o sinasabi ng teacher ay tama.
13. May mga teacher na binabasa lang ang libro, notes o kaya powerpoint kapag nagtuturo. Ang tawag diyan BEST IN READING o kaya READING CLASS.
14. Ang eskwelahan ang isa sa mga lugar na nagpapakita ng kawalan ng disiplina - sa pagtatapon ng basura, paggamit ng comfort room, sa pagsira ng gamit, sa kaingayan. How ironic.
15. Memorization ang pinakamababang uri ng pagkatuto.
16. The higher your education, the greater is your social responsibility.
17. Teaching ang noblest profession pero ito rin ang pinakahindi well-compensated na trabaho sa mundo. 18. Walang taong bobo, tamad meron.
19. Maraming grumagraduate na hindi man lang alam ang kanilang school hymn at hindi man lang nakakapasok ng library.
20. Mas magaling ang mga estudyante sa public school. Iba ang magaling sa matalino.
21. Hindi lahat ng nakasalamin at magaling magsalita ng Ingles ay matalino. Ang iba dinadaan sa diction at accent.
22. Karamihan sa mga tinuturo sa college ay repetition lang ng tinuturo sa high school. Dinadagdagan lang at iniiba ng terminology.
23. Math ang pinaka-hate na subject ng mga estudyante. Guards ang pinaka-hate nilang school personnel.
24. 25% lang ng tinuturo sa eskwelahan ang nagagamit sa pang-araw-araw na buhay.
25. Sa grading system, pinakamaliit na porsyento ang ibinibigay sa attitude/behavior, samantalang ito ang humuhubog sa pagkatao ng isang bata, ang siyang magiging basehan kung magtatagumpay siya o hindi.
26. Mayroon at mayroong estudyanteng tatatak sa isang teacher at may teacher na tatatak sa isang estudyante.
27. Hindi pinagtutuunan ng pansin ang lower sections. Palibhasa ang higher sections ang laging ginagamit sa demo.
28. Recess ang favorite period.
29. May mga school na environmentally interactive. Sa ilalim ng puno naglelesson dahil kinorakot ng gobyerno o pulitiko ang pampaggawa ng classrooms.
30. Tinuturo sa public school ang pagtitipid. 5 estudyante sa isang libro.
31. Binibigyan ng grade ang notebook. Mataas ang grade kapag maganda ang penmanship.
32. Teaching is not just a profession. It is a vocation.
33. Maraming estudyante ang may pampa-load. Pambili ng papel wala.
34. Treasurer ang pinakamahirap na posisyon sa class officers. Mayaman ang laging naeelect.
35. Ang mga school bully at black sheep kadalasan may problema sa pamilya.
36. Unang training ground for corruption ang tahanan. Ikalawa ang eskwelahan.
37. Mga nakakapagpahigh blood sa teacher - ingay, cheating, pangit na penmanship.
38. Hindi nawawala ang "labeling" o "branding" sa bawat klase - nerds, geeks, clowns, stars, varsities, etc.
39. Palaging may gay sa bawat klase.
40. Numero unong kasiyahan ng isang estudyante - kapag may bagyo.
41. Hindi nagbibigay ng grade na 74 ang isang teacher. Ipapasa at ipapasa yon.
42. Maraming hindi nakakagraduate dahil sa ROTC, PE at thesis.
43. Binibili ang pagtatapos at diploma. Kasi may graduation fee.
44. Maraming nabubuntis ilang weeks pagkatapos ng JS Prom.
45. For formality lang ang entrance exams sa private school.
46. Maraming tanong sa exams na hindi naman talaga tinuro ng teacher.
47. Sinususpend ang pasok kung kelan baha na.
48. Kinakamot ang ulo kapag mahirap ang exam o recitation.
49. Without teachers we are all nothing.
50. Grades aren't everything.
2. Ang teacher may karapatang ma-late, ang estudyante wala.
3. Kung may teacher’s pet, definitely, may teacher’s enemy. Madalas sila lang ang natatandaan ng teacher pagkatapos grumaduate.
4. Madaling makakuha ng uno, mahirap magkasingko. Sino ba kasi ang gustong bumagsak?
5. May mga teacher na genius level ang IQ o may Ph.d, pero hirap ipaunawa ang lessons sa estudyante.
6. Karamihan sa mga estudyante nag-aaral para pumasa at makatapos, hindi para matuto. Nagiging motivation ang takot na bumagsak para mag-aral nang mabuti.
7. Hindi lahat ng nangongopya bobo. Minsan nakakatamad lang talaga mag-aral.
8. Iba ang ignorante sa illiterate. Mas kauna-unawa at katanggap-tanggap ang huli.
9. 25% lang ng content ng textbook ang pag-aaralan. Sayang ang perang pinambili. Bawal sa batas ang pagpapaphotocopy ng isang libro. Intellectual property daw.
10. May mga teacher na nagrerequire bumili ng textbook. Ang hindi bumili mababa ang grade, babagsak o kaya hindi makakapag-exam. Sila kasi ang author.
11. Ang mga Catholic School ang madalas na nagpapakita ng diskriminasyon laban sa estudyante. Hindi tinatanggap ang estudyanteng hindi kasal ang magulang.
12. Hindi lahat ng nakasulat sa libro o sinasabi ng teacher ay tama.
13. May mga teacher na binabasa lang ang libro, notes o kaya powerpoint kapag nagtuturo. Ang tawag diyan BEST IN READING o kaya READING CLASS.
14. Ang eskwelahan ang isa sa mga lugar na nagpapakita ng kawalan ng disiplina - sa pagtatapon ng basura, paggamit ng comfort room, sa pagsira ng gamit, sa kaingayan. How ironic.
15. Memorization ang pinakamababang uri ng pagkatuto.
16. The higher your education, the greater is your social responsibility.
17. Teaching ang noblest profession pero ito rin ang pinakahindi well-compensated na trabaho sa mundo. 18. Walang taong bobo, tamad meron.
19. Maraming grumagraduate na hindi man lang alam ang kanilang school hymn at hindi man lang nakakapasok ng library.
20. Mas magaling ang mga estudyante sa public school. Iba ang magaling sa matalino.
21. Hindi lahat ng nakasalamin at magaling magsalita ng Ingles ay matalino. Ang iba dinadaan sa diction at accent.
22. Karamihan sa mga tinuturo sa college ay repetition lang ng tinuturo sa high school. Dinadagdagan lang at iniiba ng terminology.
23. Math ang pinaka-hate na subject ng mga estudyante. Guards ang pinaka-hate nilang school personnel.
24. 25% lang ng tinuturo sa eskwelahan ang nagagamit sa pang-araw-araw na buhay.
25. Sa grading system, pinakamaliit na porsyento ang ibinibigay sa attitude/behavior, samantalang ito ang humuhubog sa pagkatao ng isang bata, ang siyang magiging basehan kung magtatagumpay siya o hindi.
26. Mayroon at mayroong estudyanteng tatatak sa isang teacher at may teacher na tatatak sa isang estudyante.
27. Hindi pinagtutuunan ng pansin ang lower sections. Palibhasa ang higher sections ang laging ginagamit sa demo.
28. Recess ang favorite period.
29. May mga school na environmentally interactive. Sa ilalim ng puno naglelesson dahil kinorakot ng gobyerno o pulitiko ang pampaggawa ng classrooms.
30. Tinuturo sa public school ang pagtitipid. 5 estudyante sa isang libro.
31. Binibigyan ng grade ang notebook. Mataas ang grade kapag maganda ang penmanship.
32. Teaching is not just a profession. It is a vocation.
33. Maraming estudyante ang may pampa-load. Pambili ng papel wala.
34. Treasurer ang pinakamahirap na posisyon sa class officers. Mayaman ang laging naeelect.
35. Ang mga school bully at black sheep kadalasan may problema sa pamilya.
36. Unang training ground for corruption ang tahanan. Ikalawa ang eskwelahan.
37. Mga nakakapagpahigh blood sa teacher - ingay, cheating, pangit na penmanship.
38. Hindi nawawala ang "labeling" o "branding" sa bawat klase - nerds, geeks, clowns, stars, varsities, etc.
39. Palaging may gay sa bawat klase.
40. Numero unong kasiyahan ng isang estudyante - kapag may bagyo.
41. Hindi nagbibigay ng grade na 74 ang isang teacher. Ipapasa at ipapasa yon.
42. Maraming hindi nakakagraduate dahil sa ROTC, PE at thesis.
43. Binibili ang pagtatapos at diploma. Kasi may graduation fee.
44. Maraming nabubuntis ilang weeks pagkatapos ng JS Prom.
45. For formality lang ang entrance exams sa private school.
46. Maraming tanong sa exams na hindi naman talaga tinuro ng teacher.
47. Sinususpend ang pasok kung kelan baha na.
48. Kinakamot ang ulo kapag mahirap ang exam o recitation.
49. Without teachers we are all nothing.
50. Grades aren't everything.
Sunday, March 20, 2011
Strange Filipino Behaviors
1. Sobrang mapamahiin.
2. Ginagamit ang nguso, kilay, baba at siko sa pagtuturo ng direksyon.
3. Nakataas ang isang paa kapag kumakain.
4. Sinasawsaw ang tinapay (madalas pandesal) sa kape.
5. Pinapartner ang tuyo' sa champorado.
6. Inuulam ang kape, gatas, o tsokolate sa kanin.
7. Mahilig umihi sa pader, poste, gilid ng sasakyan, at madidilim na bangketa.
8. Sumisitsit kapag may tatawagin.
9. Sinisiksik ang bus tickets sa upuan at kung saan-saan.
10. Illogical sumagot. (e.g. Kumain ka na ba?Busog pa ko eh. Nasaan ka na?Malapit na.)
11. Kapag nagkukuwento laging magsisimula sa "Oi alam mo ba?".
12. Filipino time.
13. Mahilig magjay walking (Kahit may nakalagay ng "Bawal tumawid may namatay na dito")
14. Kapag may nakaharang sa daraanan "mag-eexcuse me" habang yuyuko at maghahand gesture (pointing hands) sabay dadaan.
15. Mahilig magtake out sa mga handaang pinupuntahan.
16. Laging brand name ang nasasabi kapag bibili (e.g Bibili: "Pabili ngang colgate", Tindera: "anung brand?" Bibili: "yong close up!")
17. Mahilig ipaframe ang certificates at ididisplay sa sala.
18. Mahilig sa imported goods.
2. Ginagamit ang nguso, kilay, baba at siko sa pagtuturo ng direksyon.
3. Nakataas ang isang paa kapag kumakain.
4. Sinasawsaw ang tinapay (madalas pandesal) sa kape.
5. Pinapartner ang tuyo' sa champorado.
6. Inuulam ang kape, gatas, o tsokolate sa kanin.
7. Mahilig umihi sa pader, poste, gilid ng sasakyan, at madidilim na bangketa.
8. Sumisitsit kapag may tatawagin.
9. Sinisiksik ang bus tickets sa upuan at kung saan-saan.
10. Illogical sumagot. (e.g. Kumain ka na ba?Busog pa ko eh. Nasaan ka na?Malapit na.)
11. Kapag nagkukuwento laging magsisimula sa "Oi alam mo ba?".
12. Filipino time.
13. Mahilig magjay walking (Kahit may nakalagay ng "Bawal tumawid may namatay na dito")
14. Kapag may nakaharang sa daraanan "mag-eexcuse me" habang yuyuko at maghahand gesture (pointing hands) sabay dadaan.
15. Mahilig magtake out sa mga handaang pinupuntahan.
16. Laging brand name ang nasasabi kapag bibili (e.g Bibili: "Pabili ngang colgate", Tindera: "anung brand?" Bibili: "yong close up!")
17. Mahilig ipaframe ang certificates at ididisplay sa sala.
18. Mahilig sa imported goods.
Tuesday, March 15, 2011
Be the Change You Want to Be : A Transformational Leaders Guide to Metamorphosis
For the past decades, Philippines has undergone various types of rulership from the 14 presidents who governed it – from Aguinaldo’s revolutionary dominance to former PGMA’s prolonged supremacy. Today, as we all indulge ourselves to another leap for a change through PNoy’s administration, we ask: “Is he the one?”
Is he the transformational leader we have all been clamoring for years now? Will he be able to transform or if not alleviate the disturbing predicament we are all in?
Is he the one?
I made mention of the words transformational leader, but first how is such defined? Is he just someone who could do changes, be it in a small or large scale of his electorate?
Definitely NOT – as for my 7 years of experience in the enigmatic yet perky realm of leadership, I believe there are traits which one must possess to be deemed as a transformational leader.
A TRANSFORMATIONAL LEADER IS PROACTIVE. As someone who intends to move mountains, one must have the initiative to start action. Noliver Barrido, PLM’s former Supreme Student Council President and a good friend of mine, always tells me to be a doer because once you become active in something and acquire experiences from it, be it good or bad; you learn something and you grow as a person.
If you get to know Kuya Noli you will be dumbfounded by how broad his knowledge is. From what I understood in my major – Psychology: “you cannot give what you do not have”, likewise; it is essential that you are knowledgeable in order to make things happen. For knowledge is a premise of progress. However, knowledge should be coupled with untainted understanding.
Be intuitive, ask questions, seek for answers and don’t just rely and adapt to what lies before your eyes.
A TRANSFORMATIONAL LEADER DOESN’T INCLUDE TO HIS VOCABULARY THE WORD IMPOSSIBLE. Emerald Amurao, founder of one of Manila’s Boses ng Kabataan Chapter taught me this trick of being extremely optimistic – of not entertaining and being frightened by the possibilities of defeat. The worst thing one can do is not to try, to be aware of what one wants and not give in to it, to spend years in silent hurt wondering if something could have materialized – never knowing. I’ve acclimatized myself so much to this that, whenever I’m subjected to dense circumstances, I tend to just push and push until I achieve my or our team’s goal.
With this comes the notion of being bold on piloting. One must be dominant enough and at the same time submissive to his elements depending of course on the situation at hand. Taking risks and engaging to the uncertain comes with this too. Erroneous it may sound at first but in doing so, one learns. Yearning for the seemingly impossible is a step to human progress. Be it a win-lose situation, you acquire something so why not try, right? In role of the person in charge, as they put it in debates, you should “set the parameters”.
A TRANSFORMATIONAL LEADER LISTENS AND HAS AN OPEN-MIND. Stereotypical it may seem, but in reality, such qualities of a good leader are often overlooked. They assume they are listening already but not to the right voices; that they hear both sides yet they are being biased. For someone who aspires to alter lives, it must be an automatic inclination to be able to ascertain the misleading from the authentic ones. In actuality though, as they say: it is easier said than done.
I myself am still learning the art of listening to the right voices and weighing sides of what I encounter. It may seem a cunning task yet worth all the effort for without silence words lose their meaning; without listening, speaking no longer heals. Having mastered this, one could easily communicate with others. He’ll not have a hard time dealing with them for he knows their issues consequently building a harmonious relationship.
A TRANSFORMATIONAL LEADER AFFECTS. Francis Montero, our Parish priest never fails to exercise this. Every time he conducts masses, he preaches God. Indefatigably reminding everyone to do well and be good. Studies show that short term memory is much more prevalent in a person’s everyday living. Therefore, it’s a must that periodically one is reminded of what to do. That is exactly what he does. Having my fair share of waywardness, hearing those sermons affect me. He influences me to become a morally upright person. He indirectly causes waves of inspiration as I take my life’s course in becoming someone who will defy the norms and follow a culture of intact core values and solid spiritual foundation.
As a transformational leader, a lot of patience is needed as we, little by little, strive for meaningful changes. Like Father Montero, aside from the fact that he never stops on believing that a change will transpire eventually, he stands out of the crowd and leads the way to righteousness. He walks his talk. The influence he exerted is through his own life and what he became of himself. He motivates me. And that is, I believe, the true measure of one’s influence. With that, he lives out the saying: “big things come from small packages”.
We don’t need dramatic events or big people to shake us from our apathy. By just opening our eyes to our surroundings, learning from the people in our immediate circle, sharing what we know and having the enduring initiative to be the best that we can be, we can become persons who will definitely make a difference.
And lastly, about President Aquino’s administration: LET’S KEEP OUR FINGERS CROSSED THAT HE IS THE ONE. However, we should earnestly do our part, for seeking change is not just PNoy’s fight, it should be a collective struggle of every Filipino.
To borrow a line from John C. Maxwell – “A leader is one who knows the way, goes the way, and shows the way.”
By Joyce Colmenar Lansang, posted on August 29, 2010 in Jef Menguin's Website
Is he the transformational leader we have all been clamoring for years now? Will he be able to transform or if not alleviate the disturbing predicament we are all in?
Is he the one?
I made mention of the words transformational leader, but first how is such defined? Is he just someone who could do changes, be it in a small or large scale of his electorate?
Definitely NOT – as for my 7 years of experience in the enigmatic yet perky realm of leadership, I believe there are traits which one must possess to be deemed as a transformational leader.
A TRANSFORMATIONAL LEADER IS PROACTIVE. As someone who intends to move mountains, one must have the initiative to start action. Noliver Barrido, PLM’s former Supreme Student Council President and a good friend of mine, always tells me to be a doer because once you become active in something and acquire experiences from it, be it good or bad; you learn something and you grow as a person.
If you get to know Kuya Noli you will be dumbfounded by how broad his knowledge is. From what I understood in my major – Psychology: “you cannot give what you do not have”, likewise; it is essential that you are knowledgeable in order to make things happen. For knowledge is a premise of progress. However, knowledge should be coupled with untainted understanding.
Be intuitive, ask questions, seek for answers and don’t just rely and adapt to what lies before your eyes.
A TRANSFORMATIONAL LEADER DOESN’T INCLUDE TO HIS VOCABULARY THE WORD IMPOSSIBLE. Emerald Amurao, founder of one of Manila’s Boses ng Kabataan Chapter taught me this trick of being extremely optimistic – of not entertaining and being frightened by the possibilities of defeat. The worst thing one can do is not to try, to be aware of what one wants and not give in to it, to spend years in silent hurt wondering if something could have materialized – never knowing. I’ve acclimatized myself so much to this that, whenever I’m subjected to dense circumstances, I tend to just push and push until I achieve my or our team’s goal.
With this comes the notion of being bold on piloting. One must be dominant enough and at the same time submissive to his elements depending of course on the situation at hand. Taking risks and engaging to the uncertain comes with this too. Erroneous it may sound at first but in doing so, one learns. Yearning for the seemingly impossible is a step to human progress. Be it a win-lose situation, you acquire something so why not try, right? In role of the person in charge, as they put it in debates, you should “set the parameters”.
A TRANSFORMATIONAL LEADER LISTENS AND HAS AN OPEN-MIND. Stereotypical it may seem, but in reality, such qualities of a good leader are often overlooked. They assume they are listening already but not to the right voices; that they hear both sides yet they are being biased. For someone who aspires to alter lives, it must be an automatic inclination to be able to ascertain the misleading from the authentic ones. In actuality though, as they say: it is easier said than done.
I myself am still learning the art of listening to the right voices and weighing sides of what I encounter. It may seem a cunning task yet worth all the effort for without silence words lose their meaning; without listening, speaking no longer heals. Having mastered this, one could easily communicate with others. He’ll not have a hard time dealing with them for he knows their issues consequently building a harmonious relationship.
A TRANSFORMATIONAL LEADER AFFECTS. Francis Montero, our Parish priest never fails to exercise this. Every time he conducts masses, he preaches God. Indefatigably reminding everyone to do well and be good. Studies show that short term memory is much more prevalent in a person’s everyday living. Therefore, it’s a must that periodically one is reminded of what to do. That is exactly what he does. Having my fair share of waywardness, hearing those sermons affect me. He influences me to become a morally upright person. He indirectly causes waves of inspiration as I take my life’s course in becoming someone who will defy the norms and follow a culture of intact core values and solid spiritual foundation.
As a transformational leader, a lot of patience is needed as we, little by little, strive for meaningful changes. Like Father Montero, aside from the fact that he never stops on believing that a change will transpire eventually, he stands out of the crowd and leads the way to righteousness. He walks his talk. The influence he exerted is through his own life and what he became of himself. He motivates me. And that is, I believe, the true measure of one’s influence. With that, he lives out the saying: “big things come from small packages”.
We don’t need dramatic events or big people to shake us from our apathy. By just opening our eyes to our surroundings, learning from the people in our immediate circle, sharing what we know and having the enduring initiative to be the best that we can be, we can become persons who will definitely make a difference.
And lastly, about President Aquino’s administration: LET’S KEEP OUR FINGERS CROSSED THAT HE IS THE ONE. However, we should earnestly do our part, for seeking change is not just PNoy’s fight, it should be a collective struggle of every Filipino.
To borrow a line from John C. Maxwell – “A leader is one who knows the way, goes the way, and shows the way.”
By Joyce Colmenar Lansang, posted on August 29, 2010 in Jef Menguin's Website
Hinggil sa Anomalya sa Pera ng Yearbook: Lumutang at Managot ang Dapat Managot
(Posted at the BSA-ISO website last April 19, 2009)
Abril na naman, ang buwan ng pagtatapos ng mga magaaral mula sa kanilang mga kurso. Ito’y isang yugto ng buhay ng isang estudyante na dapat pahalagahan. Ngunit mukhang hindi lahat ng mga estudyante ng Pamantasan ng Lungsod ng Maynila ay magtatapos ng maluwag ang kalooban dahil sa walang kamatayang yearbook na mukhang hindi nanaman maiibibigay. Ano na naman ang nangyari?!
Humigit kumulang kalahating milyon ang nawawala mula sa College of Management and Entrepreneurship na pambayad para sa yearbook. Ang impormasyong ito ay nagmula kay ginoong Petalver na miyembro ng Editorial Board at pangulo din nasabing kolehiyo. Ayon sa kanya ay napasailalim siya sa hipnotismo sa loob ng LRT isang araw at natangay ang lahat ng perang kanyang dala. Ito ay ang perang ibinayad ng mga estudyante ng CME para sa kanilang yearbook. Ngunit nasaan na siya ngayon? Bakit wala man lamang police report o kahit anong katibayan ng nasabing insidente siyang ipinapakita? Totoo nga bang nawala ang pera ng mga estudyante? At bakit lumobo ng ganun kalaki ang pera sa kanya? Ito’y nangangahulugang hindi niya kaagad ibinayad ang pera sa Relans at hinayaang lumaki na ganoon.
Dahil sa pangyayaring ito, marami ang mamomroblema, marami ang madadamay. Isa nanaman pangkat ng mga mag-aaral na magsisipagtapos ang hindi nanaman makatatanggap ng kanikanilang yearbook. May paraan na naiiisip ang ilang nakatataas, ito ay pahabain ang kontrata sa Relans hanggang sa mabayaran ni ginoong Petalver ang halagang kanyang nawala. Ito ay nangangahulugang hindi makukuha, hindi lamang ng mga estudyante ng CME kundi ng buong pangkat ng mga magsisipagtapos ang kanikanilang yearbook hangga’t hindi nababayaran ang nawalng halaga. Ngunit upang hindi madamay ang nakararami, may dalawang paraan. Ang una’y tatanggalin ang buong CME sa yearbook at ang pangalawa nama’y magbabayad ang bawat estudyante ng halagang Php 1,000 upang makuha ang kanilang yearbook. Ang halagang ito ay sinasabing “refundable” o maaarng maibalik sa mga estudyante ngunit ano ang kasiguraduhan nila na ang halagang ibabayad sa kanila ay babalik pa sa mga kamay ng mga estudyante? Ito’y nangangahulugang kahit alin sa dalawang paraan na nabanggit ang piliin ay parehong lugi ang mga estudyante! Hindi makatarungang alisin sa yearbook ang CME sapagkat sila ay bayad! Pumayag ang Relans na maging kinatawan nila si ginoong Petalver kaya kung ang mga estudyante ng CME ay nagbayad sa kanya, nangangahulugang bayad sila sa Relans. Kung may anumalya mang nangyari sa pagitan ng Relans at ni ginoong Petalver ay HINDI DAPAT MASAGASAAN ANG MGA ESTUDYANTE. Ilan din sa mga madadamay ay ang ilang miyembro ng Editorial Board na hindi naman dapat dahil sa pagkakabukod ng kontrata nito sa orihinal na editorial board.
Ang panawagan ng BUKLURAN hinggil sa suliraning ito ay lumutang ang taong responsible dito maipataw ng nakatataas ang karapatdapat na parusa. Nagdesisyon din ang ilang estudyante ng CME na iparating ang suliranin kay Ginoong Tamano at ipahayag ang kanilang pagtutol sa pagbabayad muli ng halagang Php 1,000. Sana lang ay aksyunan kaagad ito ng nakatataas bago pa mamatay ang init ng issue. Anong kasiraan na lamang, hindi lang sa nakatataas kundi sa buong pamantasan, ang maaaring makita kung hindi ito maaayos sa madaling panahon.
Ang pinakamahalaga ay ang kapakanan at mga karapatan ng mga estudyante kung kaya’t hindi makatarungan na pagbayaring muli ng anumang halaga ang mga ito sapagkat, sa ano pa mang dahilan, sila ay bayad na.*
*This is the statement released by Bukluran Student Alliance regarding the CME Yearbook Anomaly. A signature campaign among the graduating students of the College of Management and Entrepreneurship was done by Bukluran members on their Graduation Day. They were able to gather about a hundred signatures and BSA-ISO President Noliver F. Barrido personally gave the said document to PLM President Adel Tamano during his turn at the stage on the said Commencement Exercise.
Abril na naman, ang buwan ng pagtatapos ng mga magaaral mula sa kanilang mga kurso. Ito’y isang yugto ng buhay ng isang estudyante na dapat pahalagahan. Ngunit mukhang hindi lahat ng mga estudyante ng Pamantasan ng Lungsod ng Maynila ay magtatapos ng maluwag ang kalooban dahil sa walang kamatayang yearbook na mukhang hindi nanaman maiibibigay. Ano na naman ang nangyari?!
Humigit kumulang kalahating milyon ang nawawala mula sa College of Management and Entrepreneurship na pambayad para sa yearbook. Ang impormasyong ito ay nagmula kay ginoong Petalver na miyembro ng Editorial Board at pangulo din nasabing kolehiyo. Ayon sa kanya ay napasailalim siya sa hipnotismo sa loob ng LRT isang araw at natangay ang lahat ng perang kanyang dala. Ito ay ang perang ibinayad ng mga estudyante ng CME para sa kanilang yearbook. Ngunit nasaan na siya ngayon? Bakit wala man lamang police report o kahit anong katibayan ng nasabing insidente siyang ipinapakita? Totoo nga bang nawala ang pera ng mga estudyante? At bakit lumobo ng ganun kalaki ang pera sa kanya? Ito’y nangangahulugang hindi niya kaagad ibinayad ang pera sa Relans at hinayaang lumaki na ganoon.
Dahil sa pangyayaring ito, marami ang mamomroblema, marami ang madadamay. Isa nanaman pangkat ng mga mag-aaral na magsisipagtapos ang hindi nanaman makatatanggap ng kanikanilang yearbook. May paraan na naiiisip ang ilang nakatataas, ito ay pahabain ang kontrata sa Relans hanggang sa mabayaran ni ginoong Petalver ang halagang kanyang nawala. Ito ay nangangahulugang hindi makukuha, hindi lamang ng mga estudyante ng CME kundi ng buong pangkat ng mga magsisipagtapos ang kanikanilang yearbook hangga’t hindi nababayaran ang nawalng halaga. Ngunit upang hindi madamay ang nakararami, may dalawang paraan. Ang una’y tatanggalin ang buong CME sa yearbook at ang pangalawa nama’y magbabayad ang bawat estudyante ng halagang Php 1,000 upang makuha ang kanilang yearbook. Ang halagang ito ay sinasabing “refundable” o maaarng maibalik sa mga estudyante ngunit ano ang kasiguraduhan nila na ang halagang ibabayad sa kanila ay babalik pa sa mga kamay ng mga estudyante? Ito’y nangangahulugang kahit alin sa dalawang paraan na nabanggit ang piliin ay parehong lugi ang mga estudyante! Hindi makatarungang alisin sa yearbook ang CME sapagkat sila ay bayad! Pumayag ang Relans na maging kinatawan nila si ginoong Petalver kaya kung ang mga estudyante ng CME ay nagbayad sa kanya, nangangahulugang bayad sila sa Relans. Kung may anumalya mang nangyari sa pagitan ng Relans at ni ginoong Petalver ay HINDI DAPAT MASAGASAAN ANG MGA ESTUDYANTE. Ilan din sa mga madadamay ay ang ilang miyembro ng Editorial Board na hindi naman dapat dahil sa pagkakabukod ng kontrata nito sa orihinal na editorial board.
Ang panawagan ng BUKLURAN hinggil sa suliraning ito ay lumutang ang taong responsible dito maipataw ng nakatataas ang karapatdapat na parusa. Nagdesisyon din ang ilang estudyante ng CME na iparating ang suliranin kay Ginoong Tamano at ipahayag ang kanilang pagtutol sa pagbabayad muli ng halagang Php 1,000. Sana lang ay aksyunan kaagad ito ng nakatataas bago pa mamatay ang init ng issue. Anong kasiraan na lamang, hindi lang sa nakatataas kundi sa buong pamantasan, ang maaaring makita kung hindi ito maaayos sa madaling panahon.
Ang pinakamahalaga ay ang kapakanan at mga karapatan ng mga estudyante kung kaya’t hindi makatarungan na pagbayaring muli ng anumang halaga ang mga ito sapagkat, sa ano pa mang dahilan, sila ay bayad na.*
*This is the statement released by Bukluran Student Alliance regarding the CME Yearbook Anomaly. A signature campaign among the graduating students of the College of Management and Entrepreneurship was done by Bukluran members on their Graduation Day. They were able to gather about a hundred signatures and BSA-ISO President Noliver F. Barrido personally gave the said document to PLM President Adel Tamano during his turn at the stage on the said Commencement Exercise.
Saturday, March 5, 2011
Awit ng Mortal
Ano ang sukat ng halaga ng isang buhay
Kayamanan ba o di kaya ang pangalan
Ano ang titimbang sa husto o kulang
Ng katuparan ng adhikain at paninindigan
May gantimpala bang dapat pang asahan
Upang kumilos nang tama’t makatuwiran
Saglit lamang ang ating buhay
Tilamsik sa dakilang apoy
Ang bukas na nais mong makita
Ngayumpama’y simulan mo na
Ang bawa’t tibok ng iyong puso
Minsan lamang madarama
Ito ang kumpas ng ating awit
Na sadyang may hangganan
May gantimpala bang dapat pang asahan
Upang kumilos nang tama’t makatuwiran
Kat’wan at isipa’y kukupas
Sa lupa’y yayakap din
Subali’t ang bunga ng iyong pamana’y
Higit pa sa pinagmulan
Saglit lamang ang ating buhay
Tilamsik sa dakilang apoy
Ang bukas na nais mong makita
Ngayumpama’y simulan mo na
Kayamanan ba o di kaya ang pangalan
Ano ang titimbang sa husto o kulang
Ng katuparan ng adhikain at paninindigan
May gantimpala bang dapat pang asahan
Upang kumilos nang tama’t makatuwiran
Saglit lamang ang ating buhay
Tilamsik sa dakilang apoy
Ang bukas na nais mong makita
Ngayumpama’y simulan mo na
Ang bawa’t tibok ng iyong puso
Minsan lamang madarama
Ito ang kumpas ng ating awit
Na sadyang may hangganan
May gantimpala bang dapat pang asahan
Upang kumilos nang tama’t makatuwiran
Kat’wan at isipa’y kukupas
Sa lupa’y yayakap din
Subali’t ang bunga ng iyong pamana’y
Higit pa sa pinagmulan
Saglit lamang ang ating buhay
Tilamsik sa dakilang apoy
Ang bukas na nais mong makita
Ngayumpama’y simulan mo na
Thursday, February 10, 2011
101 Easy Ways You Can Make The World A Better Place
1. Play, genuinely play, with a little kid.
2. Tell someone you love them.
3. Donate unused computer time to cancer research (and other types of research) with BOINC
4. Use your blinker when you turn.
5. Pick a stretch of highway. Walk along and pick up all the trash you can. (It gets you exercise, money from recycling, and it makes the world a better place!)
6. Smile at someone. Just smile. Saying “Hello” often brightens a day too.
7. Round up a few loose coins. Put them in the next charity box you see.
8. Do something unexpected and artistic that will inspire people and shake them out of the sad mentality of the daily grind.
9. Plant flowers.
10. Search through your cabinets for a few cans of food you’ll probably never use. Donate them.
11. Hold the door for someone.
12. Pay a random stranger a compliment.
13. If you have a car, give people rides.
14. Volunteer your time to a suicide hotline
15. ...or volunteer your time as a mentor!
16. Return your shopping cart to the corral or to the store instead of leaving it loose or propped on a planter in the lot.
17. Offer someone a mint or a piece of gum or candy.
18. Park your car further from the store and walk the short extra distance. This frees up spots closer for people who may need them more than you, and gives you additional exercise too!
19. Take a child to the park or pool.
20. Kiss someone you love.
21. Donate things you don’t use to your local thrift store.
22. Donate time or materials to Habitat for Humanity
23. Bake cookies for someone.
24. Bring donuts to work one morning. (It costs next to nothing and makes everyone happy)
25. Clean house for someone you know who is too busy to keep on top of it.
26. Babysit for couples or single parents who don’t get out much so they can have some time alone.
27. If you see a piece of trash on the ground, pick it up.
28. Take a risk and do something major instead, like adopting a child.
29. Knit, quilt or crochet a blanket and send it to Project Linus
30. Instead of buying new batteries, buy rechargeables.
31. Make breakfast in bed for someone you love.
32. Find something you’re good at and use it to help someone else.
33. Learn a new language, and then volunteer as an interpreter.
34. Know someone who is sad and single? Find someone to hook them up with!
35. Bring coffee or baked goods to city workers who might appreciate it.
36. Help someone with a heavy load.
37. Adopt a pet from the humane society.
38. Boost the morale of someone close to you by telling them what you love about them.
39. Hug a teacher; let them know how important they are. (Without them, you wouldn’t be reading this... or anything else, for that matter.)
40. Look for ways to save a few extra bucks a month. Donate it.
41. Remember to splurge a little on yourself once in a while. You’ll feel better.
42. Shop at your local charity thrift store. The money you spend there helps others.
43. Send a gift or a thank you card to the troops in Iraq. Support them even if you don’t support the war.
44. Spend a few clicks of your time at Free Rice
45. Leave an encouraging or positive comment on a stranger’s webpage.
46. If someone is tailgating you, let them pass and wish them well, without the anger.
47. If there’s been an accident or a potentially hazardous situation presents itself on the road (i.e. you see a cow on the wrong side of the fence) dial 911 and tell them about it. Your phone call could save a life.
48. If someone you love really likes something (a meal, a favor, etc.) give it to them when they least expect it.
49. Learn a new skill, and then teach it to someone else.
50. Wave to your neighbors.
51. Spend less time watching T.V.
52. Open car doors for your driver or passengers.
53. Give blood.
54. Become an organ donor.
55. Buy books for a library, daycare center or school.
56. Slip a $20 bill anonymously to someone you know who is having financial difficulty.
57. Dance with someone.
58. Organize volunteers to make a bigger difference.
59. Create a public art contest for children.
60. Put a jar full of rocks in your toilet tank to reduce the amount of water wasted with each flush.
61. Support activists and people on strike.
62. Share family recipes.
63. Help someone with their homework.
64. Grow your hair out, and then donate it to Locks of Love
65. Put a quarter in someone else’s parking meter.
66. Click ads on blogs or articles published by relatively unknown authors. It costs nothing, and even one click will brighten their day. :)
67. Gather up your used batteries and electronics. Donate them.
68. Volunteer some time to cheering people up at your local retirement home.
69. Replace the bulbs in your home with energy saving bulbs. Invest in solar, if you can.
70. If the person ahead of you or behind you in line at the store has only a few items, buy them for him or her.
71. ...or, if you don’t have much money and the person behind you has only a few items, let them go before you.
72. Donate to a cause that helps families in third world countries (consider– the amount of money the average family spends on a birthday in a first world country could feed a family of six for a year in many third world countries)
73. Buy organic food from local farmers (Start by going to your local farmer’s market!)
74. Opt in for electronic billing, statements, etc. and save paper!
75. Drop off your old glasses at your local lenscrafters as a donation to the Gift of Sight program.
76. Don’t smoke near others.
77. Turn the other cheek.
78. Generate money for the charity of your choice by searching with Good Search
79. Make a list of birthdays for people you know. Surprise them with a happy birthday email, card, text, or anything else that lets them know you remembered. It might be the only one they get!
80. Be there for someone. Listen to their troubles.
81. Grow some of your own vegetables, even if only out of a pot indoors.
82. If you have land, invest in livestock. Chickens are a great place to start, and they make great pets, even if you don’t eat them.
83. Stop for a person waiting to cross the street or merge into traffic.
84. Pay the toll for someone behind you.
85. Encourage a friend to reach for their dreams and shoot for the farthest goal.
86. Tape coins to a payphone with a note saying they’re for whoever needs them.
87. Donate cereal box tops to your local school, even if you don’t have kids.
88. Support independent artists by purchasing books by unknown authors from publishers that aren’t in the mainstream.
89. ...and if you enjoyed the book, write the author a note telling them how much you loved it.
90. Cut up the plastic rings on six pack holders so animals don’t get caught in them.
91. Use a clothesline to dry clothes instead of using an electric or gas dryer.
92. Offer free hugs to complete strangers.
93. Forgive a debt
94. Adopt a soldier, inmate or someone who is down on their luck as a pen pal.
95. When you are waiting for service at a deli counter, swap call numbers with someone who is in a hurry.
96. Become a master of setting clocks on electronic devices. Set every one you pass to the correct time.
97. Write a poem, good or bad, and then read it at an open microphone event.
98. Write a nice note to or about your waiter or waitress on the back of your bill.
99. On a hot day, buy someone something cold to drink– on a cold day, get them something warm.
100. Recommend people to friends who might appreciate their services.
101. Look for new and better ways every day to make the world a better, happier, and more pleasant place to live for everyone. If we all did just one thing every day, we could really begin
to make a positive difference worldwide.
source: http://hubpages.com/hub/101-Easy-Ways-You-Can-Make-The-World-A-Better-Place
2. Tell someone you love them.
3. Donate unused computer time to cancer research (and other types of research) with BOINC
4. Use your blinker when you turn.
5. Pick a stretch of highway. Walk along and pick up all the trash you can. (It gets you exercise, money from recycling, and it makes the world a better place!)
6. Smile at someone. Just smile. Saying “Hello” often brightens a day too.
7. Round up a few loose coins. Put them in the next charity box you see.
8. Do something unexpected and artistic that will inspire people and shake them out of the sad mentality of the daily grind.
9. Plant flowers.
10. Search through your cabinets for a few cans of food you’ll probably never use. Donate them.
11. Hold the door for someone.
12. Pay a random stranger a compliment.
13. If you have a car, give people rides.
14. Volunteer your time to a suicide hotline
15. ...or volunteer your time as a mentor!
16. Return your shopping cart to the corral or to the store instead of leaving it loose or propped on a planter in the lot.
17. Offer someone a mint or a piece of gum or candy.
18. Park your car further from the store and walk the short extra distance. This frees up spots closer for people who may need them more than you, and gives you additional exercise too!
19. Take a child to the park or pool.
20. Kiss someone you love.
21. Donate things you don’t use to your local thrift store.
22. Donate time or materials to Habitat for Humanity
23. Bake cookies for someone.
24. Bring donuts to work one morning. (It costs next to nothing and makes everyone happy)
25. Clean house for someone you know who is too busy to keep on top of it.
26. Babysit for couples or single parents who don’t get out much so they can have some time alone.
27. If you see a piece of trash on the ground, pick it up.
28. Take a risk and do something major instead, like adopting a child.
29. Knit, quilt or crochet a blanket and send it to Project Linus
30. Instead of buying new batteries, buy rechargeables.
31. Make breakfast in bed for someone you love.
32. Find something you’re good at and use it to help someone else.
33. Learn a new language, and then volunteer as an interpreter.
34. Know someone who is sad and single? Find someone to hook them up with!
35. Bring coffee or baked goods to city workers who might appreciate it.
36. Help someone with a heavy load.
37. Adopt a pet from the humane society.
38. Boost the morale of someone close to you by telling them what you love about them.
39. Hug a teacher; let them know how important they are. (Without them, you wouldn’t be reading this... or anything else, for that matter.)
40. Look for ways to save a few extra bucks a month. Donate it.
41. Remember to splurge a little on yourself once in a while. You’ll feel better.
42. Shop at your local charity thrift store. The money you spend there helps others.
43. Send a gift or a thank you card to the troops in Iraq. Support them even if you don’t support the war.
44. Spend a few clicks of your time at Free Rice
45. Leave an encouraging or positive comment on a stranger’s webpage.
46. If someone is tailgating you, let them pass and wish them well, without the anger.
47. If there’s been an accident or a potentially hazardous situation presents itself on the road (i.e. you see a cow on the wrong side of the fence) dial 911 and tell them about it. Your phone call could save a life.
48. If someone you love really likes something (a meal, a favor, etc.) give it to them when they least expect it.
49. Learn a new skill, and then teach it to someone else.
50. Wave to your neighbors.
51. Spend less time watching T.V.
52. Open car doors for your driver or passengers.
53. Give blood.
54. Become an organ donor.
55. Buy books for a library, daycare center or school.
56. Slip a $20 bill anonymously to someone you know who is having financial difficulty.
57. Dance with someone.
58. Organize volunteers to make a bigger difference.
59. Create a public art contest for children.
60. Put a jar full of rocks in your toilet tank to reduce the amount of water wasted with each flush.
61. Support activists and people on strike.
62. Share family recipes.
63. Help someone with their homework.
64. Grow your hair out, and then donate it to Locks of Love
65. Put a quarter in someone else’s parking meter.
66. Click ads on blogs or articles published by relatively unknown authors. It costs nothing, and even one click will brighten their day. :)
67. Gather up your used batteries and electronics. Donate them.
68. Volunteer some time to cheering people up at your local retirement home.
69. Replace the bulbs in your home with energy saving bulbs. Invest in solar, if you can.
70. If the person ahead of you or behind you in line at the store has only a few items, buy them for him or her.
71. ...or, if you don’t have much money and the person behind you has only a few items, let them go before you.
72. Donate to a cause that helps families in third world countries (consider– the amount of money the average family spends on a birthday in a first world country could feed a family of six for a year in many third world countries)
73. Buy organic food from local farmers (Start by going to your local farmer’s market!)
74. Opt in for electronic billing, statements, etc. and save paper!
75. Drop off your old glasses at your local lenscrafters as a donation to the Gift of Sight program.
76. Don’t smoke near others.
77. Turn the other cheek.
78. Generate money for the charity of your choice by searching with Good Search
79. Make a list of birthdays for people you know. Surprise them with a happy birthday email, card, text, or anything else that lets them know you remembered. It might be the only one they get!
80. Be there for someone. Listen to their troubles.
81. Grow some of your own vegetables, even if only out of a pot indoors.
82. If you have land, invest in livestock. Chickens are a great place to start, and they make great pets, even if you don’t eat them.
83. Stop for a person waiting to cross the street or merge into traffic.
84. Pay the toll for someone behind you.
85. Encourage a friend to reach for their dreams and shoot for the farthest goal.
86. Tape coins to a payphone with a note saying they’re for whoever needs them.
87. Donate cereal box tops to your local school, even if you don’t have kids.
88. Support independent artists by purchasing books by unknown authors from publishers that aren’t in the mainstream.
89. ...and if you enjoyed the book, write the author a note telling them how much you loved it.
90. Cut up the plastic rings on six pack holders so animals don’t get caught in them.
91. Use a clothesline to dry clothes instead of using an electric or gas dryer.
92. Offer free hugs to complete strangers.
93. Forgive a debt
94. Adopt a soldier, inmate or someone who is down on their luck as a pen pal.
95. When you are waiting for service at a deli counter, swap call numbers with someone who is in a hurry.
96. Become a master of setting clocks on electronic devices. Set every one you pass to the correct time.
97. Write a poem, good or bad, and then read it at an open microphone event.
98. Write a nice note to or about your waiter or waitress on the back of your bill.
99. On a hot day, buy someone something cold to drink– on a cold day, get them something warm.
100. Recommend people to friends who might appreciate their services.
101. Look for new and better ways every day to make the world a better, happier, and more pleasant place to live for everyone. If we all did just one thing every day, we could really begin
to make a positive difference worldwide.
source: http://hubpages.com/hub/101-Easy-Ways-You-Can-Make-The-World-A-Better-Place
48 Laws of Power by Robert Greene
* Law 1 Never outshine the master
* Law 2 Never put too much trust in friends, learn how to use enemies
* Law 3 Conceal your intentions
* Law 4 Always say less than necessary
* Law 5 So much depends on reputation. Guard it with your life
* Law 6 Court attention at all cost
* Law 7 Get others to do the work for you, but always take the credit
* Law 8 Make other people come to you, use bait if necessary
* Law 9 Win through your actions, never through argument
* Law 10 Infection: avoid the unhappy and unlucky
* Law 11 Learn to keep people dependent on you
* Law 12 Use selective honesty and generosity to disarm your victim
* Law 13 When asking for help, appeal to people's self-interest, never to their mercy or gratitude
* Law 14 Pose as a friend, work as a spy
* Law 15 Crush your enemy totally
* Law 16 Use absence to increase respect and honor
* Law 17 Keep others in suspended terror: cultivate an air of unpredictability
* Law 18 Do not build fortresses to protect yourself. Isolation is dangerous
* Law 19 Know who you're dealing with, do not offend the wrong person
* Law 20 Do not commit to anyone
* Law 21 Play a sucker to catch a sucker: play dumber than your mark
* Law 22 Use the surrender tactic: transform weakness into power
* Law 23 Concentrate your forces
* Law 24 Play the perfect courtier
* Law 25 Re-create yourself
* Law 26 Keep your hands clean
* Law 27 Play on people's need to believe to create a cultlike following
* Law 28 Enter action with boldness
* Law 29 Plan all the way to the end
* Law 30 Make your accomplishments seem effortless
* Law 31 Control the options: get others to play with the cards you deal
* Law 32 Play to people's fantasies
* Law 33 Discover each man's thumbscrew
* Law 34 Be royal in your fashion: act like a king to be treated like one
* Law 35 Master the art of timing
* Law 36 Disdain things you cannot have: Ignoring them is the best revenge
* Law 37 Create compelling spectacles
* Law 38 Think as you like but behave like others
* Law 39 Stir up waters to catch fish
* Law 40 Despise the free lunch
* Law 41 Avoid stepping into a great man's shoes
* Law 42 Strike the shepherd and the sheep will scatter
* Law 43 Work on the hearts and minds of others
* Law 44 Disarm and infuriate with the mirror effect
* Law 45 Preach the need for change, but never reform too much at Once
* Law 46 Never appear perfect
* Law 47 Do not go past the mark you aimed for; in victory, learn when to stop
* Law 48 Assume formlessness
* Law 2 Never put too much trust in friends, learn how to use enemies
* Law 3 Conceal your intentions
* Law 4 Always say less than necessary
* Law 5 So much depends on reputation. Guard it with your life
* Law 6 Court attention at all cost
* Law 7 Get others to do the work for you, but always take the credit
* Law 8 Make other people come to you, use bait if necessary
* Law 9 Win through your actions, never through argument
* Law 10 Infection: avoid the unhappy and unlucky
* Law 11 Learn to keep people dependent on you
* Law 12 Use selective honesty and generosity to disarm your victim
* Law 13 When asking for help, appeal to people's self-interest, never to their mercy or gratitude
* Law 14 Pose as a friend, work as a spy
* Law 15 Crush your enemy totally
* Law 16 Use absence to increase respect and honor
* Law 17 Keep others in suspended terror: cultivate an air of unpredictability
* Law 18 Do not build fortresses to protect yourself. Isolation is dangerous
* Law 19 Know who you're dealing with, do not offend the wrong person
* Law 20 Do not commit to anyone
* Law 21 Play a sucker to catch a sucker: play dumber than your mark
* Law 22 Use the surrender tactic: transform weakness into power
* Law 23 Concentrate your forces
* Law 24 Play the perfect courtier
* Law 25 Re-create yourself
* Law 26 Keep your hands clean
* Law 27 Play on people's need to believe to create a cultlike following
* Law 28 Enter action with boldness
* Law 29 Plan all the way to the end
* Law 30 Make your accomplishments seem effortless
* Law 31 Control the options: get others to play with the cards you deal
* Law 32 Play to people's fantasies
* Law 33 Discover each man's thumbscrew
* Law 34 Be royal in your fashion: act like a king to be treated like one
* Law 35 Master the art of timing
* Law 36 Disdain things you cannot have: Ignoring them is the best revenge
* Law 37 Create compelling spectacles
* Law 38 Think as you like but behave like others
* Law 39 Stir up waters to catch fish
* Law 40 Despise the free lunch
* Law 41 Avoid stepping into a great man's shoes
* Law 42 Strike the shepherd and the sheep will scatter
* Law 43 Work on the hearts and minds of others
* Law 44 Disarm and infuriate with the mirror effect
* Law 45 Preach the need for change, but never reform too much at Once
* Law 46 Never appear perfect
* Law 47 Do not go past the mark you aimed for; in victory, learn when to stop
* Law 48 Assume formlessness
PANAWAGAN NG BUKLURAN: HUSTISYA PARA SA MGA BIKTIMA NG EDSA BUS BOMBING!
Binalot ng matinding takot ang buong Kamaynilaan sa pagsabog ng isang pampasaherong bus (Newman Goldliner) sa Epifanio De los Santos Avenue (EDSA), Buendia noong Martes, ika-25 ng Enero. Limang (5) sibilyan ang nasawi habang labing-apat (14) naman ang nasugatan. Ayon sa imbestigasyon at mga ulat mula sa ilang international intelligence units ang nasabing serye ng pagsabog ay ini-uugnay sa grupong Abu Sayyaf. Kaugnay nito, nakatanggap din ang kapulisan ng mga banta ng terorismo sa buong Metro Manila isang bagay na nagdulot ng matinding takot at pangamba sa mga mamamayan.
Isa sa limang nasawi sa nasabing trahedya ay si IRISH TENIOLA, taong 2009 nang magtapos siya sa Pamantasan ng Lungsod ng Maynila sa kursong Business Administration. Nakilala si Irish bilang isang masipag na estudyante na nagsumikap upang maitaguyod at masuportahan ang kanyang mga magulang at tatlong kapatid. Ngunit sa isang iglap nawala ang isang mabuti at responsableng tao dahil lang sa mga grupong makasarili, halang ang kaluluwa at may baluktot na pananaw at ideolohiya.
Dahil sa karumal-dumal na pangyayari, na isinabay pa sa paggunita ng kaarawan ni dating Pangulong Corazon C. Aquino, ang Pilipinas ay pangwalo na sa mga bansang pinakamapanganib sa buong mundo [Somalia (1), Pakistan (2), Iraq (3), Afghanistan (4), Palestinian territories (5), Colombia (6), Thailand (7), Yemen (9) at Russia (10)]. Malaki ang epekto nito hindi lamang sa pambansang seguridad kundi maging sa ekonomiya at turismo ng ating bansa. Tila wala na ngang ligtas na lugar sa bansa, maging sa bahay man o sa mga pampublikong lugar, palaging may krimeng naka-amba.
Ang naturang pangyayari, akto man siya ng terorismo o isang simpleng taktika upang ilihis ang publiko sa iba pang malaking isyu gaya ng carnapping, ay mariing kinokondena ng Bukluran. Kami ay nananawagan sa administrasyong Aquino para sa mabilis at epektibong aksyon upang mabigyan ng sapat na hustisya ang mga biktima at pamilya ng mga ito. Samantala, matinding pag-iingat ang dapat na gawin ng publiko upang maiwasan at mapigilan ang anumang klase ng krimen at pag-abuso sa karapatang pantao. Sa mga tagapagtaguyod ng kaayusan at kapayapaan sa bansa nararapat na paigtingin pa ang seguridad upang masupil ang lahat ng uri ng krimen.
by Noliver Falguera Barrido on Friday, January 28, 2011 at 12:08pm (Posted at facebook)
Isa sa limang nasawi sa nasabing trahedya ay si IRISH TENIOLA, taong 2009 nang magtapos siya sa Pamantasan ng Lungsod ng Maynila sa kursong Business Administration. Nakilala si Irish bilang isang masipag na estudyante na nagsumikap upang maitaguyod at masuportahan ang kanyang mga magulang at tatlong kapatid. Ngunit sa isang iglap nawala ang isang mabuti at responsableng tao dahil lang sa mga grupong makasarili, halang ang kaluluwa at may baluktot na pananaw at ideolohiya.
Dahil sa karumal-dumal na pangyayari, na isinabay pa sa paggunita ng kaarawan ni dating Pangulong Corazon C. Aquino, ang Pilipinas ay pangwalo na sa mga bansang pinakamapanganib sa buong mundo [Somalia (1), Pakistan (2), Iraq (3), Afghanistan (4), Palestinian territories (5), Colombia (6), Thailand (7), Yemen (9) at Russia (10)]. Malaki ang epekto nito hindi lamang sa pambansang seguridad kundi maging sa ekonomiya at turismo ng ating bansa. Tila wala na ngang ligtas na lugar sa bansa, maging sa bahay man o sa mga pampublikong lugar, palaging may krimeng naka-amba.
Ang naturang pangyayari, akto man siya ng terorismo o isang simpleng taktika upang ilihis ang publiko sa iba pang malaking isyu gaya ng carnapping, ay mariing kinokondena ng Bukluran. Kami ay nananawagan sa administrasyong Aquino para sa mabilis at epektibong aksyon upang mabigyan ng sapat na hustisya ang mga biktima at pamilya ng mga ito. Samantala, matinding pag-iingat ang dapat na gawin ng publiko upang maiwasan at mapigilan ang anumang klase ng krimen at pag-abuso sa karapatang pantao. Sa mga tagapagtaguyod ng kaayusan at kapayapaan sa bansa nararapat na paigtingin pa ang seguridad upang masupil ang lahat ng uri ng krimen.
by Noliver Falguera Barrido on Friday, January 28, 2011 at 12:08pm (Posted at facebook)
Subscribe to:
Posts (Atom)